آسیب شناسی

دیروز و پریروز که تعطیل بود تماما و بدون خستگی مشغول خیاطی بودم. دوتا مانتو دوختم به علاوه خورده خیاطی های متعدد. هنوز هم اطراف چرخ خیاطی ام پر از پروژه های تعمیری و ویرایشی است. در لحظه از خیاطی کردن لذت بسیاری میبرم ولی گویا جز لذت های ماندگار نیست.

لذتهای ماندگارعبارت  است از:

ویراستاری کردن 

رسیدگی به کار 1 

رسیدگی به کار 2 

رسیدگی به تز

فعلا همینها. بقیه در لحظه فقط ممکن ست احساس رضایت بدهد.

حتا مطالعه های متفرقه، حتا ساز زدن، حتا کار خونه، حتا حمام رفتن، حتا آشپزی کردن، حتا خرید کردن، حتا نوشتن در همین وبلاگ که اتفاقا کار بسیار خوبی است ولی لذت با دوام نمیدهد.

دلم می‌خواد اعتصاب تهران رفتن بکنم تا تز تموم بشه...

پس پیش به سوی کارهای با لذت ماندگار! از امروز همه کارهای با لذت کوتاه مدت تحریم می‌شود! پیش به سوی تمام کارهایی که عمیق ترین رضایت درون می دهد. لحظه مهم است! اتفاقا چون لحظه مهم است باید صرف لذت ماندگار شود که اگر فردایی بود از آن لذت آتی بهره ببرم اگر هم نبود که از امروزم بهترین بهره را بردم.

وقتم را صرف هیچ چیز نمیکنم جز همان کارهای اصلی حتا نقل مکان و جابجایی نباید باعث شود آن کارها متوقف گردد.